Mera

Mera arazileri bazı durumlarda birkaç köy tarafından da kullanılabilir. Bu durumlar köylerin coğrafi durumlarına göre değişebilir. Köy sınırları belirlenirken ve köye ait mallar tespit edilirken meralar göz önünde tutulur. Meralar köylerin müşterek malları olarak kabul edilir. Yalnız bütün meralar kamu emlağı olmayabilir. Özel kişilere ve kamu tüzel kişilere ait meralarda mevcuttur. Bu meralarda kiraya verilme, yeterli ot şartına bağlıdır.

Meralar hayvan cinslerine göre de ayrılabilir. Küçük baş ve büyük baş hayvan meraları bitki örtüsü özelliğine göre değişir. Küçük baş hayvanların (Koyun-keçi) genellikle ormanlık meralarda otlatılması uygundur. Büyük baş hayvanların (İnek-manda) daha çok otlak ve düz arazilerde otlatılır. Meralar hayvanların fiziksel özelliklerine de uygun olmalıdır.

Mera toprakları verimsiz, sığ, kumlu ve çakıllı, su tutmayan, yağış dönemleri dışında kuru arazilerdir. Araziler fiziksel olarak engebeli derininde suyu tutabilen yüzeyi kıraç yerlerdir. Meraları, besi (Yapay) ve dağ (Doğal) olarak ikiye ayırabiliriz. Besleme değeri yüksek, hayvanların et ağırlığını arttıran meralar besi meralarıdır. Doğal meralarda ise besin değeri düşük gezi alanı fazladır. Doğal meralar küçük baş hayvan yetiştiriciliğine uygundur.

Meralarda kullanım süresi çok önemli bir yer tutar. Çamur ve yağışlı zamanda otlatılması doğru değildir. Bu durum sürekliliği ve verimi düşürür. Kış döneminde meralar bahar dönemine kadar bakıma alınır. Bu sürede otlatma yapılmaz. Mera değişikliği hayvanlarda hastalık yapabileceğinden farklı meralar önerilmez. Otlağı (Merası) değişen hayvanlarda çeşitli hastalıklar oluşur. Bundan dolayı meralar hayvan cinsine ve sürekli kullanan hayvanlara göre ayrılır. Her köyün kendi merası olmasının en büyük sebeplerinden birisi de budur. Ayrıca meraların kullanım mesafesi de önemlidir.

Mera Yorumları
		Kırmızı sayı	Yorumu Gönder >>