Döllenme

İç döllenme, insanlar,  memeliler, sürüngenler, böcekler ve kuşlarda görülür. Bu canlıların ortak özelliği de karada yaşıyor olmalarıdır. Yumurta sayısı oldukça az, fakat döllenme ihtimalide bir o kadar da fazladır. Dişi canlının yumurta kanalında, erkek hücresi spermin birleşmesi ile oluşur. Bu döllenme sonrasında yavru bakımı anneye aittir. 

Dış döllenme, balık ve kurbağa gibi suda yaşayan omurgasız canlı türünde görülür. Bu canlıların çiftleşme organları yoktur.  Erkek üreme hücresi olan sperm ile dişi üreme hücresi yumurtanın vücut dışında, su içinde birleşmesi ile oluşan bir döllenme şeklidir. Difüzyon yardımıyla sudan oksijen sağlanır. Ayrıca atıklar ve karbondioksit de yine suya aktarılır. Bu canlıların yumurtaları milyonlarca kadar çok olabilir. Döllenme ve döllenme sonrası oluşan embriyo, gelişimini su içinde sağlar. Bu sebeple yavru bakımı diye bir olay bu canlılar için yoktur. 

Konjugasyon: Geçici olarak birleşen iki hücrenin arasına DNA transferi yapılması olarak tanımlanmaktadır. Aynı türden olan ve farklı genetik özelliklere sahip olan canlılar arasında bu DNA transferi gerçekleşir. Konjugasyon olayı sonrasında ortam koşullarına daha iyi dayanabilen formlar oluşur ve ayrıca kalıtsal çeşitlilik sağlanmış olur. 

Partenogenez: Döllenmemiş yumurta hücresinden,  yeni bir bireyin meydana gelmesi olayıdır. Bu şekilde üreme yöntemi,  karıncalarda,  arılarda, bazı kelebeklerde, su pirelerinde ve yaprak bitlerinde görülür. Omurgalı hayvanlardan ise,  kurbağalarda, bazı kuş ve balık türlerinde ve sürüngenlerde görülmektedir. Omurgalı hayvanlardan olan kamçı kuyruklu kertenkelelerin bazı türleri de sadece bu yöntemle ürerler ve bu türlerin tüm bireyleri dişilerden oluşur. Bu yöntemle gelişim göstermeyen bazı türlerin ise yumurtaları yapay olarak gelişime yöneltilebilir. Bu olayın adı da "deneysel partenogenez" dir. 

Bitkilerde döllenme: Bitkilerdeki döllenme şekli daha farklıdır. Çiçeğin dişi üreme organına pistil adı verilir. Pistilin yumurtaları önce mayoz sonra mitoz bölünmelere uğrar. Oluşan üç çekirdeğin ortada olanı yumurta, diğerleri ise sinerjit çekirdek adını alır. Polenlerin, pistilin tepesine taşınmasına "tozlaşma" denir ve böcekler,  su ve rüzgar tozlaşma oluşumunu sağlarlar. Tepe bölgesinde bitkinin kendi türüne ait polenler oluşur.  Bu polenler çimlenir ve tüp oluşumu sağlanır. Bu tüp, dişicik borusundan geçer ve embriyo kesesinin önüne kadar gelir. Mitoz bölünme sayesinde çekirdek de kendini eşler. Embriyo kesesi ağzında bulunan tüp, sinerjit çekirdeğe temas eder ve uç kısmında delik oluşur. Daha sonra eşleşen çekirdek, bu delikten içeri girer. Çekirdeğin bir tanesi yumurta ile birleşir ve embriyo oluşur.